DOMY POMOCY
Treść
DOMY POMOCY SPOŁECZNEJ
Skierowanie i umieszczenie w domu pomocy społecznej następuje na wniosek osoby zainteresowanej, jej przedstawiciela ustawowego albo innej osoby, za zgodą tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego.
Wyjątkiem są dwie sytuacje, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2016 r. poz. 546, ze zm,.):
- gdy osoba ta lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na przyjęcie jej do DPS, a brak opieki zagraża życiu tej osoby,
- jeżeli osoba wymagająca skierowania do Domu ze względu na swój stan psychiczny nie jest zdolna do wyrażenia na to zgody.
W pierwszym przypadku organ do spraw pomocy społecznej tj. OPS może wystąpić do sądu opiekuńczego miejsca zamieszkania tej osoby wnioskiem o przyjęcie do DPS bez jej zgody. W drugim przypadku o skierowaniu osoby do Domu orzeka także sąd opiekuńczy. Wniosek w tej sprawie może zgłosić OPS, lub rodzina.
Decyzję o skierowaniu i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w DPS wydaje OPS, natomiast decyzje o umieszczeniu w konkretnym Domu wydaje organ gminy prowadzącej ten Dom lub starosta powiatu prowadzącego Dom. W przypadku domów regionalnych decyzje wydaje marszałek województwa.
Jakie są rodzaje domów pomocy społecznej?
W zależności od tego, dla kogo są przeznaczone dzielą się na następujące typy domów, dla:
1) osób w podeszłym wieku,
2) osób przewlekle somatycznie chorych,
3) osób przewlekle psychicznie chorych,
4) dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie,
5) dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,
6) osób niepełnosprawnych fizycznie,
7) osób uzależnionych od alkoholu.
Ile zapłacimy za pobyt w domu pomocy społecznej?
Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca. Koszt ten ustala w domu pomocy społecznej o zasięgu:
1) gminnym – wójt (burmistrz, prezydent miasta),
2) powiatowym – starosta,
3) regionalnym – marszałek województwa,
i ogłaszają go w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
Koszt utrzymania w DPS może wahać się od 2800-3500zł
Do wnoszenia opłat za pobyt w DPS obowiązani są w kolejności:
1) mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich – przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka - nie więcej niż 70% dochodu mieszkańca lub dochodu dziecka,
2) małżonek, zstępni (dzieci) przed wstępnymi (dziadkowie) - w drodze umowy cywilno- prawnej, przy czym osoba jest zwolniona z opłaty, jeżeli jej dochód nie przekracza kwoty1929 zł, albo dochód na członka jej rodziny nie przekracza 1542 zł,
3) gmina, z której osoba została skierowana – uzupełnia kwotę brakującą do wysokości kosztu utrzymania.
Co liczy się do dochodu przy ustalaniu odpłatności?
Za dochód w pomocy społecznej uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pomniejszoną o:
1) miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
2) składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach;
3) kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.
Do dochodu tak ustalonego dochodu nie wlicza się także:
1) jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego;
2) zasiłku celowego;
3) pomocy materialnej mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznawanej na podstawie przepisów o systemie oświaty;
4) wartości świadczenia w naturze;
5) świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych;
5a) świadczenia pieniężnego i pomocy pieniężnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 693);
6) dochodu z powierzchni użytków rolnych poniżej 1 ha przeliczeniowego;
7) świadczenia wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci(Dz. U. poz. 195), oraz dodatku wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 332, ze zm.)
Obowiązujący standard podstawowych usług świadczonych przez domy określa rozporządzenie w sprawie domów pomocy społecznej. Dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne (w domach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie) na poziomie obowiązującego standardu.
Standardy te określają minimalne wymagania w zakresie:
1) katalogu niezbędnych pomieszczeń w Domu,
2) powierzchni i wyposażenia pokoi mieszkalnych, max. liczby osób w pokojach,
3) warunków sanitarnych,
4) wyżywienia i organizacji posiłków,
5) zapewnienia niezbędnej odzieży i obuwia mieszkańcom nieposiadających jej,
6) zapewnienia pomocy w utrzymaniu higieny osobistej i niezbędnej pielęgnacji,
7) usług opiekuńczych i wspomagających, w tym dotyczące wskaźnika zatrudnienia pracowników zespołu terapeutyczno–opiekuńczego.